Prezydent podpisał Ustawę o pracowniczych planach kapitałowych. Ustawa zacznie obowiązywać już od 1.01.2019 roku. Wdrożenie planów kapitałowych następować ma jednak sukcesywnie i uzależnione będzie od ilości zatrudnianych pracowników. Na pierwszy ogień pójdą firmy zatrudniające 250 i więcej pracowników. Dla tych pracodawców konieczność podpisania umów o zarządzanie PPK nastąpi już od 1.07.2019 r. Pracodawcy zatrudniający od 50 pracowników, będą zobowiązani do wdrożenia PPK od 1.01.2020 r., zatrudniający od 20 pracowników, muszą liczyć się z wdrożeniem planów od 1.07.2020 r. Wszystkie pozostałe firmy oraz sektor publiczny wdroży PPK od 1.01.2021 r.

Czym są Pracownicze Plany Kapitałowe?

To forma oszczędzania na emeryturę w III filarze przeznaczona nie tylko dla osób zatrudnionych na umowę o pracę. Do PPK przystąpić może również osoba zatrudniona na umowę zlecenie, umowę o pracę nakładczą, członkowie rady nadzorczej, podlegający obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu oraz członkowie rolniczej spółdzielni produkcyjnej. Ustawa przewiduje, że pracownicy pomiędzy 19 a 55 rokiem życia będą automatycznie zapisywani do PPK. Pracownicy, którzy ukończyli 55 lat, ale nie ukończyli lat 70, sami podejmą decyzję, czy przystąpić do programu.

Chociaż sam pracownik będzie miał możliwość rezygnacji z oszczędzania poprzez złożenie odpowiedniego oświadczenia Ustawa nakłada na pracodawców wymóg założenia oraz prowadzenia PPK, co rodzi dodatkowe i nieznane dotąd obowiązki.

Nowe obowiązki pracodawców

Do podmiotu objętego obowiązkiem prowadzenia PPK należeć będzie min.:

• wybór instytucji finansowej, z którą zawarta zostanie umowa o zarządzanie po uzgodnieniach z organizacją związkową lub reprezentacją osób zatrudnionych oraz zawarcie takiej umowy;
• zawarcie umów o prowadzenie PPK na rzecz pracowników;
• finansowanie wpłat w wysokości co najmniej 1,5% wynagrodzenia (maksymalnie 4%);
• obliczanie i potrącanie składki od pracownika;
• szereg obowiązków administracyjnych jak weryfikacja oświadczeń i deklaracji pracowników związanych z PPK czy przyjmowanie oświadczeń instytucji finansowej;
• obowiązki informacyjne względem pracowników oraz instytucji finansowej.

Co grozi za niewdrożenie PPK?

Ustawa zawiera także sankcje z tytułu odpowiedzialności karnej za wykroczenia przeciwko obowiązkom podmiotu objętego wymogiem prowadzenia PPK.  Maksymalna kara grzywny wskazana w projekcie ustawy jest  wysoka i wynosi 1 000 000,00 PLN.

Organem kontrolnym, który nadzorował będzie spełnianie przez podmioty zatrudniające obowiązków wynikających z ustawy o PPK będzie Państwowa Inspekcja Pracy (PIP).

Obok składek pracodawcy i pracownika, na poczet oszczędzania budżet państwa przeznaczy 250 zł jednorazowo dla osoby, która zdecyduje się na podpisanie umowy o PPK oraz 240 zł dopłaty rocznej.

Pracownicze Plany Kapitałowe mają być swoistego rodzaju antidotum na niedoskonały system emerytalny Polaków. Czy leżąca u podstaw stworzenia ustawy idea zachęci do oszczędzania, czy też spowoduje masowe składanie wniosków o wystąpienie z programu? Tego na dzień dzisiejszy nie wiemy. Sądzę, że czas pokaże, na ile PPK obok Pracowniczych Programów Emerytalnych wpłyną na grubość naszych portfeli i wyrabianie właściwych nawyków.

Jedno jest pewne, nowy mechanizm oszczędzania spowoduje nałożenie na pracodawców szeregu obowiązków, zarówno tych związanych z obsługą programu, jak i obowiązków informacyjnych względem pracowników i instytucji finansowych. Warto także wspomnieć, że wdrożenie u pracodawców systemu oszczędzania wiązało się będzie również z koniecznością dostosowania systemu kadrowo-płacowego do wymogów związanych z wyliczaniem, potrącaniem i odprowadzaniem składek.

Pracodawcy, których w pierwszej kolejności dotyczyć będzie wdrożenie PPK, mają pół roku na przygotowanie obsługi programu w swoich przedsiębiorstwach. Muszą m.in dokonać wyboru odpowiedniej instytucji i podpisanie umów na rzecz pracowników. Warto zapoznać się z tematem już teraz, by zdążyć z wdrożeniem systemu oszczędzania i przygotowaniem odpowiedniej dokumentacji.